ژن درمانی،آینده درمان طاسی
تکنیک
بسیار پیشرفته دیگر برای حل مشکل ریزش مو ارثی در آینده درمان ژن ها می
باشد. ژن درمانی روند تغییر ژن ها در سلول های موجود بدن و از طریق آن کار
سلول می باشد.این درمان،یک تکنیک پویا در پزشکی بوده و تعداد کمتری از
موارد ژن درمانی در حال حاضر وجود دارد ولی بالقوه توانایی حل مشکل طاسی سر
را دارد.
ژن درمانی نیازمند دانستن آن است که چگونه یک
مسئله پزشکی در سطح مولکول DNA رخ می دهد و سپس در آن تثبیت می گردد. با ژن
درمانی فولیکول های در سلول های حساس به DHT می تواند به فولیکول های
مقاوم به DHT تغییر یابند و در نتیجه آن فولیکول های مو به رشد مادام العمر
خود باید سپری نماید.اولین مرحله آن است که کدام یک از چندین هزار ژنی که
بر مولکول DNA مستقر می باشند در خصوصیاتی که باید تغییر یابد دخیل هستند و
مرحله دوم آن است که به چه دقتی این ژن ها باید تغییر یابند. به گونه ای
که دستوراتی برای ساخت پروتئین های متفاوت که اثراتی مطلوبی داشته
باشند،صادر نماید و سومین مرحله آماده سازی سلول های هدف در آرگانیسم زنده
جهت تطابق با ژن های جدید می باشد.
تعیین هویت ژن ها
تعیین
آن که چه ژن هایی در ژنتیک انسان تغییر یابد کار آسانی نیست.علیرغم همه
پیشرفت هایی که در زمینه ی تعیین نقش ژن ها در انسان در سال های اخیر رخ
داده است ما هنوز از درستی آنچه بیشتر این ژن ها انجام می دهند،دور
هستیم.ما به طور دقیق درک کاملی از تمام ژن هایی که بر رشد مو ها اثر می
گذرند و به صورت اختصاصی ،کدام ژن ها مسئول ریزش موی ارثی می باشند را
نداریم.
بیشتر محتمل است که چندین ژن مسئول حساس بودن بعضی
فولیکول های مو بهDHT باشند.مطالعات آینده احتمالا شامل مقایسه ژن ها و
پروتئین های نهایی در فولیکول های مختلف از یک شخص می باشند. در یک شخص
معین و با طاسی ارثی ،تعدادی از فولیکول های مو خصوصیات مقاوم به DHT را
نشان می دهند. در حالی که دیگر فولیکول های مو در همان شخص خصوصیات حساسی
به DHT را از خود بروز می دهند.
هر دو نوع فولیکول شامل
سلول هایی با DNA یکسان می باشند ولی خصوصیاتی مختلف را از خود بروز می
دهند.لذا مشخص کردن این ژن های مسئول ،آسان نبوده و حتی پس از مشخص کردن
این ژن ها باید برآورد کنیم،چگونه آن ها را تغییر دهیم به گونه ای که
پروتئین هایی تولید کنندکه فولیکول های مقاوم به DHT بسازند.
تغییر ژن ها
تاکنون
چندین طرح تحقیقاتی موفق برای تغییر ژن های مسئول طاسی انجام شده است که
با توجه به طولانی بودن مطالب فقط به یکی از آن ها اشاره می گردد.
در
مقاله ای که در 30 ژانویه 1998 در مجله علمی منتشر شد،محققان به سرپرستی
دکتر Angela chris tiano نقصی را در یک ژن مشخص نمودند که مسئول نوع نادری
از طاسی ارثی به نام بی مویی عمومی مادرزادی می باشد که در یک فامیل
پاکستانی دیده می شد. در این فامیل افراد گرفتار با موهای نوزادی به دنیا
می آمدند که ریزش کرده و هیچ موقع مجددا بازگشت نمی نمود.
مدت
کوتاهی پس از تولد،اشخاص گرفتار کاملا بی مویی می شدند.ژن هایی که مسئول
آن بودند مشخص شد که بر روی کروموزوم 8p21 می باشند و این اولین مورد از
نقص ژنتیکی بود که به عنوان علت ریزش مو مشخص گشت .در همان سال در مقاله ای
که در 11سپتامبر 1998 در نشریه ژنتیک انسانی منتشر
شد،تیم christiano گزارشی در مورد افراد یکفامیل ایرلندی منتشر ساخت که
آنها هم به همین نوع بی مویی دچار بودند.آنالیز ژنتیک مسافران ایرلندی نشان
داد که یک موتاسیون در ژن این افراد مسئول شرایط بی مویی می باشد، اما
موتاسیون متفاوت بود از نوع قبلی که در فامیل پاکستانی منجر به بیماری شده
بود. در این دو بررسی تحقیقاتی تیم دکتر Chris tiano ژنی را مشخص ساخت که
وقتی دچار موتاسیون شود در دو شکل مختلف می تواند باعث کم مویی شود.
تحقیقات
بسیار دیگری نیز در این زمینه شده است که شرح تمام آن ها در اینسخن نمی
گنجد اما در حالی که تمام این ژن ها و پروتئین های وابسته به آن ها به نظر
می رسد نقشی در رشد فولیکول های مو داشته باشند.آنها بر بقیه سیستم ها و
سلول های بدن نیز تاثیر می گذارند.ژنتیک بسیار پیچیده است.
اگر
در آینده دانش ما از اینکه چگونه ژن ها و پروتئین های وابسته که بر ریزش
مو تاثیر می گذارند کامل باشد و اگر ما همچنین بتوانیمتعیین نماییم که چطور
ژن ها را باید تغییر دهیم به گونه ای که پروتئین هایی که آن ها می سازند
منجر به تولید فولیکول های موی مقاوم به DHT باشند ولی عوارض جانبی نداشته
باشند در این صورت شاید بشر بتواند به طور موفقیت آمیز ژن ها را به گونه ای
در سلول های زنده تغییر دهد که به نوبه خود بر ارگانیسم های زنده تاثیر
بگذارد.
تغییر ژن ها در سلول های زنده و ارگانیسم های زنده
چالش
سوم در زمینه ژن درمانی وارد کردن ژن های جدید و پیشرفته به سلول های هدف
است و اینکه این سلول ها از ژن های جدید استفاده نمایند تا پروتئین های
جدید بسازند و اینکه سلول های تغییر یافته خصوصیات مطلوب بروز دهند.
انتخاب
مناسب سلول هدف جهت ژن درمانی موفق ضروری است.اگر سلول های تمایز یافته
تغییر یابند،فواید ژن درمانی پس از آنکه سلول ها پیر شده و با سلول های
جدیددر بدن جایگزین می شوند از بین می رود و به همین منظور سلول های
بنیادین باید هدف درمان باشند.
شایع ترین روش تزریق ژنتیکی
استفاده از ویروس های از کار افتاده است تا به واسطه آن ها ژن های مطلوب
داخل سلول های هدف به کار اغتد.به این منظور DNA ویروسی در ابتدا از کار
افتاده به گونه ای که خصوصیات بیماری زا ،یا مضر نداشته باشد ولی هنوز قادر
به قرار دادن DNA جدید در سلول های هدف باشد. سپس ژن های مطلوب DNA ویروس
به هم وصل شده و ویروس های DNA جدید را داخل سلول های هدف قرار می دهند.
ویروس ها می توانند مستقیما در جاهایی که سلول های بنیادین ممکن است در یک
آزمایشگاه کشت شوند و توسط ویروس هایی که DNA جدید دارند تغییر یابد و سپس
سلول های بنیادین تغییر یافته به داخل ارگانیسم مجددا برگردانده
شوند.بسیاری از جنبه های ژن درمانی هستند که هنوز نیازمند اصلاح می
باشند:مشخص کردن هویت ژن ها،تعیین اینکه دقیقا چگونه تغییر یابند تا
پروتئین های دلخواه را بسازند،پیشگیری از پاسخ ایمنی وقتی ویروس ها مستقیما
داخل ارگانیسم تزریق می گردند و بسیاری مسائل حل نشده دیگر هنوز نیازمند
کار زیاد می باشند که ممکن است سالها و یا دهه ها به طوا انجامد.خلاصه مطلب
آن که پیشرفت های زیادی در آینده ریزش مو در طی دهه های آینده به عمل
خواهد آمد که به نظر می رسد داروی Dutasteride زود تر از بقیه به بازار
وارد خواهد شد.ولی بعضی دیگر همانند کلونیزه کردن فولیکول ها یا ژن درمانی
نیازمند سال ها تحقیقات دیگر است.
در حال حاضر درمان های
دارویی همانند فینستراید و درمان های جراحی همانند روش فولیکولار یونیت
میکرو گرافت در دسترس می باشد،که اگر در مورد ریزش موی خود کار ی می خواهید
انجام دهید،از آن ها می توانید بهره بگیرید.اولین قدم مشاوره با یک پزشک
حاذق در زمینه ریزش موهایتان می باشد.
نظرات
ارسال یک نظر