خرید هاست و دامین برای راه اندازی سایت از اهمیت ویژه ای برخوردار است بنابراین در ادامه به ارائه برخی نکات در زمینه ثبت دامین و هاست
می پردازیم. برای راه اندازی سایت ابتدا باید یک دامنه ثبت کرده و پس از
ثبت دامین خود به خرید سرویس هاست مورد نظر جهت بارگذاری اطلاعات وب سایت
خود بر روی آن اقدام نمایید. دامنه ها بیانگر نام تجاری، نوع فعالیت و یا
منطقه کاری شما است. نکته دیگری که لازم است به آن توجه شود اینست که با
توجه به زبان برنامه نویسی وب سایت خود لازم است به خرید هاست لینوکس و یا خرید هاست ویندوز اقدام نمایید.
برای
وب سایت هایی که دارای ترافیک بالا نیستند هاست نیاز آن ها را برآورده می
سازد اما برای وب سایت های پربازدید ما دو انتخاب را پیش رو داریم: - خرید
سرور مجازی - خرید سرور اختصاصی
زمانی که شما اقدام به خرید سرور اختصاصی می کنید، تمامی منابع آن سرور در اختیار شماست و فقط شما از آن استفاده می نمایید اما با خرید سرور مجازی
شما یک ماشین مجازی شده را بر روی سرور کنترل می کنید که ممکن هست تعداد
زیادی محیط مجازی دیگر را نیز میزبانی کند. پس فقط شما نیستید که از سرور
استفاده می نمایید. در سرور مجازی شما محدود به پلن هایی هستید که شرکت
ارائه می نماید در صورتی که در سرور اختصاصی شما کنترل کامل را بر عهده
دارید و می توانید از منابع و سی پی یو به تنهایی استفاده نمایید.
با
توجه به توضیحاتی که داده شد قطعا سرور اختصاصی امکانات بیشتری نسبت به
سرور مجازی در اختیار کاربر قرار می د هد اما شما باید توجه کنید که نیاز
شما چیست ؟ اگر سرور مجازی پاسخگوی نیاز شما است لزومی ندارد برای خرید
سرور اختصاصی هزینه کنید. چون قطعا قیمت سرور های اختصاصی نسبت به سرور های
مجازی بیشتر است .
ایران وب سرور با پشتوانه نیروی کار متخصص مفتخر به عرضه هاست پرسرعت به اشخاص حقیقی و حقوقی می باشد.
در
طول سالها فایلها اعم از اسناد، تصاویر و نرمافزارها بزرگ و بزرگتر
شدهاند. تا وقتی که این فایلها روی هارددیسک شماست، نگرانی چندانی بابت
حجم آنها وجود ندارد؛ اما ماجرا وقتی بغرنج میشود که مثلا بخواهید یک فایل
صد مگابایتی را برای فرد دیگری ارسال کنید.
قاعدتا
سراغ ایمیل میروید که اصلیترین راه انتقال فایلها در اینترنت است. غافل
از آنکه بیشتر سرویسهای ارائهکننده ایمیل محدودیتهایی در حد چند ده
مگابایت برای فایلهای ضمیمه قائل میشوند. اما ناامید نشوید! راههای
مختلف دیگری برای فرستادن این فایلهای بزرگ از طریق اینترنت وجود دارد که
در این مطلب به آنها خواهیم پرداخت.
از فضای ابری بهره بگیرید
یکی
از بهترین راهکارها برای ارسال فایلهای با حجم بالا استفاده از سرویسهای
ابری است. فضاهای ابری گوگلدرایو، دراپباکس و همچنین واندرایو
مایکروسافت شاخصترین سرویسهایی است که میتوانید از آنها برای انتقال
فایلهایتان کمک بگیرید.
اگر از کاربران جیمیل هستید (چه کسی نیست؟)، گوگل با اتصال میان دو سرویس گوگلدرایو و جیمیل کار را بسیار راحت کرده است.
کافی
است هنگام تایپ یک ایمیل جدید، از قسمت پایین به جای گزینه گیره کاغذ که
فایل را بهصورت عادی ضمیمه میکند، لوگوی گوگلدرایو در کنار آن را کلیک
کنید تا با باز شدن درایوتان در یک پنجره بتوانید فایلی را آپلود یا از
فایلهای موجود یکی را انتخاب کنید. هنگام ارسال فایلها از گوگلدرایو هم
میتوانید انتخاب کنید. این فایل بهصورت ضمیمه برای گیرنده دیده شود یا
بهصورت لینکی به درایو. گوگلدرایو محدودیتی برای حجم فایل آپلودی تا آن
مقدار که فضای ابریتان اجازه دهد، ندارد.
دو
سرویس دراپباکس و واندرایو نیز برای ارسال فایلهای بزرگ بسیار مفید
است. شما میتوانید از طریق نرمافزارها یا سایت این سرویسها فایلتان را
در فضای ابری آپلود کنید، سپس لینک آن را برای دیگران، چه از طریق ایمیل یا
هر مسیر دیگری بفرستید. محدودیت دراپباکس برای آپلود فایلها از طریق
وبسایتش ده گیگابایت است و واندرایو هم به همین اندازه محدودیت در نظر
گرفته است.
استفاده از سرویسهای انتقال آنلاین
اگر
حال و حوصله ثبتنام یا علاقه به استفاده از سرویسهای ابری را ندارید،
سایتهای زیادی وجود دارد که روند ارسال بیدردسرتری را بدون نیاز به ساخت
اکانت در اختیارتان قرار میدهد. اینگونه سایتها صرفا به عنوان یک واسطه
فایل موردنظرتان را دریافت و برای مخاطب ارسال میکند.
سایت
wetransfer.com یکی از محبوبترین این سرویسهاست که در محیط کاربرپسند و
سرراست آن میتوانید فایلهای مورد نظرتان را تا دو گیگابایت آپلود و به
همراه یک پیام متنی ارسال کنید. این سایت دو نوع از انتقال را پیش پای شما
میگذارد: در حالت اول فایلتان را آپلود و لینک دانلود آن را دریافت
میکنید. حال این لینک دانلود را از هر راهی که خواستید میتوانید برای
مخاطبتان ارسال کنید تا با کلیک روی آن، فایل را دانلود کند.
در
حالت دوم، میتوانید آدرس ایمیلتان را به سایت بدهید تا خود سایت از طرف
شما این فایل را برای حداکثر 20 نفر بفرستد. همچنین با استفاده از
نرمافزارهای این سرویس برای اندروید و iOS این امکان را خواهید داشت تا
تصاویر و ویدئوهایی تا ده گیگابایت را مستقیم از روی گوشیتان انتقال دهید.
سایتهای
دیگری مانند transfer.pcloud.com، free.mailbigfile.com یا filemail نیز
وجود دارند که عملکردی شبیه wetransfer دارند، ولی با تفاوت در اندازه
فایل یا عرضه ویژگیهای خاص. برای مثال، pcloud در حالت رایگان به کاربر
امکان میدهد فایلهای تا پنج گیگابایت و دارای پسورد را برای حداکثر ده
مخاطب ارسال کند.
همچنین
سرویس filemail حجم فایلهای قابل ارسال را به 30 گیگابایت رسانده و با
ارائه نرمافزارهای موبایل، قابلیت ارسال فایلهای بسیار بزرگ را بهصورت
مستقیم از روی تلفن همراه به کاربر میدهد.
دقت
داشته باشید در بیشتر این سرویسها، فایل شما برای مدت محدودی روی سرور
سایت باقی میماند. برای مثال در سایت filemail.com، مدت زمان حفظ فایل هفت
روز است و پس از آن مانند پیامهای کارآگاه گجت نابود میشود!
ارسال فایلهای با حجم بالا با سرویسهای ابری
تورنت هم هست
شاید
فکر نمیکردید نام تورنت را برای این کاربرد ببینید، اما سیستم تورنت عملا
برای همین کار است؛ یعنی به اشتراکگذاری یک فایل حجیم میان تعداد زیادی
از مخاطبان. برای اینکه درک بهتری از سیستم تورنت پیدا کنید، تصور کنید یک
فایل را به تعداد زیادی بخش کوچکتر تقسیم کردهاید. مثلا یک فایل یک
گیگابایتی را میتوان به هزار قسمت یک مگابایتی تقسیم کرد. حال اگر این
قسمتها بهصورت تکهتکه از رایانه مبدأ به سیستم مقصد منتقل و در آنجا سر
هم شود، عملا فایل یک گیگابایتی منتقل شده است!
البته
با وجود کاربردی بودن این تقسیم، مزیت اصلی تورنت در مدل نظیر به نظیر
(Peer-to-Peer) بودن آن است. به این معنا که نیازی نیست شما تمام فایل را
آپلود کنید تا بعد مخاطبتان امکان دریافت آن را داشته باشد. بلکه انتقال
بهصورت مستقیم و مداوم از رایانه شما به رایانه مخاطب بر بستر اینترنت
صورت میگیرد و تا وقتی رایانه مبدأ (یا هر سیستم دیگری در شبکه که تکههای
فایل را داشته باشد) روشن و به اینترنت متصل باشد، تکههای فایل منتقل
خواهد شد.
به
راه انداختن یک سیستم انتقال از طریق تورنت چندان پیچیده نیست، اما کمی
کار بیشتری نسبت به راهحلهای بالا میطلبد. برای این کار، ابتدا یک
نرمافزار تورنت مانند qBittorrent یا uTorrent را نصب میکنید و از منوی
آن گزینه ساخت یک تورنت جدید را انتخاب میکنید.
برای
یک تورنت جدید، فایل یا فولدری را که میخواهید به اشتراک بگذارید انتخاب
کرده، سپس فهرستی از trackerها (سایتهایی که آمار اتصالات تورنتها را
نگهداری میکنند) را که میتوانید به رایگان در اینترنت پیدا کنید، وارد
میکنید تا فایل تورنت شما ساخته شود. حال هر کسی با داشتن این فایل تورنت و
استفاده از یک نرمافزار تورنت میتواند فایل شما را دانلود کند. البته
حواستان باشد که باید رایانهتان روشن و متصل به اینترنت باشد تا عمل
انتقال انجام شود.
فشرده کنید!
راهکارهای
اشاره شده گزینههای مناسبی برای انتقال فایلهای بزرگ را در اختیارتان
میگذارد، اما پیش از آنکه قصد ارسال یک فایل حجیم را داشته باشید، ابتدا
به فکر فشردهسازی آن باشید. نرمافزارهای فشردهسازی مانند WinRAR یا
7-Zip با توجه به فرمت فایل و نوع دادههای آن، این امکان را به شما
میدهند تا حجم فایلتان را تا اندازه مطلوبی کوچک کنید.
البته
انتظار نداشته باشید یک فایل صد مگابایتی اندازه 20 مگابایت کوچک شود، ولی
از فشردهسازی پیش از ارسال فایل (بخصوص با سرعتهای آپلود پایین در
اینترنت کشور) هیچگاه ضرر نخواهید کرد. بخصوص اگر فولدری با تعداد زیادی
فایل کوچک دارید که میخواهید بفرستید، خواهید دید که در فشردهسازی آن
کمکی شایان میکند.
فشردهسازی
بجز پایین آوردن حجم فایل، مزایای دیگری هم دارد. با گذاشتن رمز عبور روی
فایلهایتان میتوانید مطمئن شوید فرد سومی به محتوای آن دسترسی نخواهد
یافت. همچنین نرمافزاری مانند WinRar این قابلیت را به شما میدهد
فایلتان را به چند بخش تقسیم کنید تا بتوانید هر بخش کوچکتر را بهصورت
جداگانه و با دردسر کمتر آپلود و ارسال کنید.
نظرات
ارسال یک نظر